دادهها و روششناسي
روش تحقيق: تحليل ثانويه
گسترهي زماني بررسي:
1) سالهاي 1351-1379 (بررسي گذار و همگرايي باروري)
2) سالهاي 1365-1375 (بررسي تغييرات توسعه و باروري)
جمعيت آماري: 24 استان ايران
گروههاي قومي موردبررسي: فارس، تُرک، کُرد و بلوچ
يافتهها
طي سالهاي 1351-1379 گروههاي قومي سطوح متفاوت امّا روندهاي باروري مشابهي را با سطوح و روندهاي ملّي باروري تجربه کردند.
تفاوتهاي قومي در زمانبندي گذار، ميزان کاهش باروري در دورهي گذار، رسيدن به باروري سطح جايگزيني و استمرار کاهش باروري.
همگرايي باروري پديدهي جديدي است که از سالهاي ميانهي دههي 1370 رُخ نموده است.
گذار باروري در شرايط توسعهاي متفاوتي تجربه شده است.
به نظر ميرسد تغييرات انديشهاي و تعامل اجتماعي عامل اصلي تغيير در رابطهي توسعه و باروري و همگرايي باروري در ايران است.