«مهارت ارتباطی یک فرآیند تعاملی و تبادلی است که در آن پیام ها از راه احساسات، تجربیات و ادراکات منتقل می شوند».
مهارت هاي ارتباطي يكي از اجزاي اصلي صلاحيتهاي باليني به شمار ميرود كه براي تشخيص صحيح و تبعيت بيمار از اقدامات درماني و در نهايت ارتقا سلامت فرد و جامعه كمك كننده ميباشد.
در صورتی که این ارتباط بین پزشک عوامل درمان و بیمار وجود نداشته باشد، و يا به کیفیت مناسب نباشد مشکلات متعددی از جمله در:
تشخیص بیماری،
عدم مصرف دارو،
عدم پیگیری مسیر درمانی،
هدر رفتن وقت پزشکان و بیماران و هزینه ها
در موارد خاص حتی مرگ بیمار رخ خواهد داد
كيفيت مراقبت هاي درماني تنها عامل شكايت و نارضايتي از پزشكان وپرستاران نيست بلكه نحوه برقراري ارتباط با بيمار علت اغلب نارضايتي از پزشكان را شامل مي شود.
هدف از ارتقا مهارت هاي ارتباطي :
ايجاد فضاي همكاري و مراقبت هاي پزشكي بر مبناي ارتباط
افزايش صحت و دقت مصاحبه هاي پزشكي
افزايش رضايت بيماران و پزشكان وپرستاران
بهبود نتايج سلامتي
بازنگري آموزش مهارتهاي ارتباطی براي دانشجويان علوم پزشکي و پزشکان عمومي وپرستاران گوياي موفقيت آموزش مهارت هاي ارتباطي در سطح جهان است.
اينگونه به نظر مي رسد راندهای آموزشی که باید ماحصل آن تربیت محققان متعهد و مسئول باشد نیز بایستی با آموزش و تمرین مهارت های ارتباطی غنی شود.