این محصول در قالب ورد (WORD) و قابل ویرایش در 18 صفحه تهیه شده است. در بخش زیر برای اطلاع بیشتر از محتویات این فایل و اطمینان از خرید، مطالب چند صفحه آورده شده است. با مطالعه این بخش با اطمینان بیشتر خرید کنید.
لینک دانلود پایین صفحه
استفاده عراق از جنگ افزارهاي شيميايي در جنگ عليه ايران در سه دوره متمايز انجام شد. دوره نخست، از آغاز تهاجم برق آساي ارتش عراق به خاك جمهوري اسلامي ايران در 31 شهريور ماه سال 1359(22 سپتامبر 1980) تا پايان مقطع آزادسازي مناطق اشغالي، به ويژه آزادي خرمشهر (بزرگ ترين نماد اشغالگري ارتش عراق) در سوم خرداد ماه سال 1361 بود كه طي آن، نيروهاي عراقي به طور پراكنده و براي درهم شكستن مقاومتهاي پراكنده نيروهاي رزمنده ايران و هموار كردن مسير پيشروي به داخل خاك كشور ما از سلاحهاي شيميايي استفاده كردند. نوع عوامل شيميايي مورد استفاده در اين دوره، گازهاي ساده اي همچون گاز اشك آور با نام علمي اورتوكلرو بنزيليد اين مالونو نيتريل يا سي اس و گاز هاي موسوم به باران زرد بود كه نوعي علف كش به حساب مي آيد. اين گازها از نظر عملياتي، پايداري در محيط و اثر بخشي نظامي بسيار ضعيف بودند، به طوري كه گاهي اوقات، نيروهاي ايراني متوجه قرار گرفتن در معرض اين گونه حملات نمي شدند، به همين علت نيز، طبق آمار موجود، مجموع تلفات نيروهاي ايراني در اين دوره با وجود فقدان هرگونه تجهيزات حفاظتي و خنثي سازي، بيش از ده شهيد و يك يا دو مجروح نيست،
كليد واژه
جنگ افزارهاي شيميايي - گاز اشك اور-عمليات رمضان -گازهاي شيميايي -عامل سولفورموستار - سم قارچي، باران زرد، گاز اعصاب با نام تابون-پيرانشهر رواندوز- سردشت و سومار
مقدمه
با وجود اين، برخي از اسناد به دست آمده از نيروهاي عراقي در مناطق عملياتي يا مطالب منتشر شده در مطبوعات جهان، به ويژه در دهه 90 بر اين امر دلالت دارد كه ارتش عراق پس از زمين گير شدن در خاك ايران و فرو رفتن در لاك دفاعي، تلاش فراواني را به كمك شيميدانها و دانشمندان ميكروب شناس براي دستيابي به تركيبات پيچيده تري از عوامل شيميايي و ميكروبي معطوف كرد. طبق اين اسناد، به هنگام برگذاري دوره ها و مانور هاي نظامي، دانشمندان عراقي با استفاده از مواد سيانيد سديم در حال انجام آزمايشهايي روي حيوانات بودند (ضميمه يك).
فنی و مهندسی
دانلود فایل| |