مقاله بررسی علل بي انضباطي دانش آموزان پسر در مقطع راهنمايي و راههاي پيشگيري و درمان آنها
فرمت ورد و قابل ویرایش
تعداد صفحات : 87 صفحه
بررسی علل بي انضباطي دانش آموزان پسر در مقطع راهنمايي و راههاي پيشگيري و درمان آنها
تاريخچه
مطالعه رفتار و تجربيات كودكان مورد توجه گروه كثيري از افراد مي باشد. والدين در ميان اين گروه مقام اول را دارند. محبت آنان به اطفالشان سبب توجه خاص به رشد جسماني و تكوين شخصيت آنها گرديده ، با لذتي خاص و احساس سرشار از شادماني رشد و نمو كودكان خود را مي نگرند. سايرين نيز در اين علاقه مندي سهيم مي باشند.
رشد و نمو كودك و نوجوان مورد توجه دانشمندان علوم مختلف قرار گرفته است و اين افراد بر حسب رشته تخصصي خودشان به اين كيفيت توجه نموده اند بديهي است روانشناسان كودك و نوجوان ارتباط مستقيم و بيشتري با جنبه هاي مختلف رفتار و تجربه هاي كودكان و نوجوانان ارتباط مستقيم و بيشتري با جنبه هاي مختلف رفتار و تجربه هاي كودكان و نوجوانان داشته و در نتيجه علاقمندي زيادتري به اين كيفيات نشان مي دهند.
از طرفي آدمي يگانه موجودي است كه براي ادامه ي موفقيت آميز خويش بايد از نيازها و توانهاي بدني و رواني خود و ديگران آگاهي كافي داشته باشد. به سخن ديگر ، انسان در جستجوي اين است كه چه رفتاري در برخورد او با ديگران پسنديده تر و مؤثرتر است و از ديگران در موارد خاصي چه انتظارهايي بايد داشت؟ به گذران زندگي و بخش مهمي از خوشبختي هريك از افراد آدمي تا حدود زيادي به ديگران وابسته است. زيرا ، نظر موافق و جلب همكاري كسان در پيشرفت كارها و موفقيت فرد در جامعه داراي اهميت فراواني است. بنابراين امروز دانشي كه ما را به دقايق كردار و كنه رفتار آدمي بخصوص ناسازگاريهاي دانش آموزان و بي انضباطي آنان رهنمون مي سازد روانشناسي نام دارد كه به اختصار در مورد تاريخچه آن بحث مي نماييم.
علم النفس يا روانشناسي كه براي مطالعه جنبه هاي مختلف رفتار و ارتباط آنها ، با يكديگر بكار رفته است ، ترجمه پسيكولوژي (سايكولوژي ) است كه در اصل از دو كلمه يوناني پسيكه به معني روح و روان و لوگوس به معناي شناختن و تحقيق ، تشكيل شده است روانشناسي در طي حدود دو هزار سال با فلسفه پيوند داشت و هيچگونه لفظي بر آن وجود نداشت ، تنها در قرن 16 ميلادي اصطلاح پسكولوژي (روانشناسي ) بوسيله مردي بنام رودلف گروكلينوس از اهالي ماربورگ (آلمان) كه معلم و منطق دان بود و نام او امروزه فراموش شده است ابداع گرديد . اين همه اين اصطلاح تا قرن هيجدهم بندرت بكار مي رفت.
روانشناسي بعنوان عملي مستقل وجود نداشت و در فلسفه آميخته بود و بدان جهت بود كه تحقيقات روانشناسي جنبه ي فلسفي داشت، يعني آرا و عقايد دانشمندان بيشتر بر نظر شخصي آنها مبتني بود تا به دلايل و مدارك عيني و واقعي . تنها از اواخر قرن 19 بصورت يك علم تجربي به منظور مطالعه ي علمي رفتار درآمد.
برخي از ملاحظات تاريخي
قبل از آغاز نظريات علمي مربوطه كليه فرضيات در اين زمينه از يك جهت وجه اشتراك داشتند بدين معني كه توجه به آنچه طفل در گذشته بود ، يا آنچه در آينده مي شد مبذول مي گرديد و به وضع حال فرد التفاتي نمي شد. بعبارت ديگر نوجوان را بعنوان يك فرد هرگز مورد توجه قرار نمي دادند. گويي دوران كودكي زماني زودگذر بوده قابليت توجه را نداشته است. به همين سبب به اين نوجوانان لباس بزرگسالان مي پوشانيدند و انتظار داشتند ما
