تحقیق حنا در کتاب داروسازی مصر کهن

حنا در دستورات دارویی پاپیروس: 

حنا یکی از 400 گیاه ماده معدنی و اعضای حیواناتی است که در پاپیروس جهت دارو سازی و معالجه اسیتفاده شده اند. در 1500 قبل از میلاد در مصر حنا با توجه به اینکه مترجم که چگونه حروف ( ک، پ، ر ) موجود در کلمه حنا در مصر قدیم را چگونه ترجمه کند کاپروس یا سیپریوس نامیده می شد پاپیروس هفت گونه از حنا را بر حسب اینکه از کجا چیده شده باشد سن گیاه و اینکه کدام قسمت از گیاه باشد مشخص کرده است.

حنای شمال ،حنای دشت،حنای چمنزار،حنای مرداب،انواع حنای چیده شده از مناطق مختلف دارای خاک و سطح رطوبت متفاوت را مشخص میکند خاک و سطح رطوبت بر میزان لاوسون حنا تاثیر دارند .شرایط مرطوب،حاصلخیز و خنک منجر به کاهش میزان لاوسون گیاه میشود.شرایط خشک و گرم،و خاک آهن دار،منجر به افزایش میزان لاوسون در گیاه میشوند.غده حنا، تیغ حنا و علف حنا نیز بخشهایی از گیاه هستند که مشخص کننده سن و دوره رشد گیاه میباشند و البته هر کدام ویژگیهای خاص خود را دارند.

منظور از حنا شمال هم ممکن است حنای روئیده در مناطق خشک و بیابانی شمال باشد،که دارای بیشترین میزان لاوسون را خواهد داشت و هم امکان دارد حنای روئیده در باتلاق های دلتای رود نیل باشد که کمترین میزان لاوسون را خواهد داشت. منظور از شمال همچنین میتواند حنای روئیده در کرانه ساحلی باشد. حنا میتواند خاک شور و ماسه ای را تحمل کند و نزدیک سواحل جنوب شرقی مدیترانه بروید.این نوع حنا لاوسون زیادی نخواهد داشت زیرا خطوط ساحلی به اندازه ی نواحی داخلی مصر گرم نمیشوند بنابراین اینکه حنای شمال چه خصوصیاتی دارد کمی مبهم است.