پرسشنامه مقیاس درجه بندی اضطراب هامیلتون (HRSA)
دانلود پرسشنامه مقیاس درجه بندی اضطراب هامیلتون (HRSA)،
در قالب word و در 5 صفحه، قابل ویرایش.
تعداد سوالات پرسشنامه : 14
قسمتی از توضیحات این پرسشنامه :
مقیاس درجه بندی اضطراب هامیلتون
(HRSA)
این مقیاس در سالهای بین 1960 و 1967 توسط ماکس هامیلتون ساخته شده و برای ارزیابی شدت اضطراب جزو مقیاس های بالینی قرار گرفت . در حال حاضر این آزمون از شناخته شده ترین آزمون های اضطراب محسوب می شود.
توصیف آزمون
مقیاس درجه بندی هامیلتون شامل 14 مورد بوده و هر مورد در ارتباط با علائم خاص اضطراب می باشد . در این آزمون که توسط درمانگر نمره گذاری می شود ، هر مورد 5 رتبه داشته که حسب شدت علائم از صفر تا 4 نمره می گیرد . صفر نشان دهنده عدم وجود آن علامت و 4 نشان دهنده شدت همان علامت در بیمارمی باشد . این مقیاس توسط یک فرد مصاحبه گر ، درجه بندی می شود. هامیلتون اطلاعات لازم برای تکمیل این پرسشنامه را از طریق مصاحبه ، تاریخچه ، وابستگان ، و مشاهده بدست می آورد. این مقیاس طیف وسیعی از علائمی را در بر می گیرد که معمولا به عنوان علائم یک حالت اضطرابی تشخیص داده می شوند. این علائم عبارتند از : خلق مضطرب ، تنش ، ترس ، بی خوابی ، اشکال در تمرکز ، خلق افسرده ، تنش عضلانی (تیک ، یا لرزش) ، وضع جسمی عمومی ، علائم قلبی – عروقی ،علائم تنفسی ، علائم معده ای – روده ای ، علائم مربوط به دستگاه ادراری – تناسلی و علائم جسمی دیگر ( خشکی دهان ، عرق کردن )و رفتار حین مصاحبه .
اجرا و نمره گذاری
همانطور که ذکر شد ، در این مقیاس ، هر مورد در یک طیف 5 نمره ای امتیاز می گیرد. نمره کلی آزمون نشان دهنده شدت اضطراب می باشد . حداکثر نمره در هر مورد 4 و حداکثر نمره کلی 56 می باشد .
هیچ اطلاعاتی برای کمک به تعبیر و تفسیر نمره وجود ندارد ، لذا برای تهیه ی نقطه برش این آزمون ، باید تحقیقات دقیق بعمل آید.
از طرف دیگر همانند مقیاسهای افسردگی بک و هامیلتون ، از این آزمون نیز بایستی برای ارزیابی روند درمان و میزان بهبودی بیمار استفاده کرد . و تغییر نمره بیمار را در فاصله بین دو آزمون ، مورد بررسی قرار داد .
همچنین می توان به تحلیل محتوای موارد پرداخته و پاسخ آزمودنی به هر مورد را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد .
اعتبار و پایایی
در تحقیقاتی که برای محاسبه اعتبار و پایائی این مقیاس به عمل آمده ، همبستگی این پرسشنامه با پرسشنامه بک ، 6/0؛ با 90- SCL، 73/0 ؛ و با ارزیابی بالینی ، 77/0 ،گزارش شده است.( بلاک و هرسن) (1) میز ، بولر ، فیلیپ، و هوسر (1988) گزارش کرده اند که همبستگی در حدود 65/0 بین علامت شناسی اضطراب و میزان خلق مضطرب وجود دارد .
همبستگی همگرای خلق افسرده با این مقیاس 59/0 و 78/0 ، و همبستگی افتراقی خلق مضطرب با آن 25/0 و 60/0 گزارش شده است ، همبستگی بین مقیاس درجه بندی اضطراب هامیلتون و پرسشنامه اضطراب بک نیز برابر 51/0 می باشد .
پایائی این آزمون توسط حق شناس (1369) از طریق باز آزمائی (2) ، 81/0 گزارش شده است.
نقد آزمون
نکات مثبت :
اجرای آسان این پرسشنامه و توانایی استفاده از اطلاعات حاصله از مصاحبه ، از نکات مثبت این آزمون بوده ، و با اینکه این آزمون بایستی توسط یک مصاحبه گر و ارزیاب بالینی ماهر بکار رود ، ولی به نظر نمی رسد که استفاده از آن مستلزم آموزشهای زیاد و پیچیده باشد .
نکات منفی :
علائم جسمی زیاد باعث می شود که اجرای آزمون در مورد افراد مبتلا به بیماری های جسمی از پایائی و اعتبار مناسبی برخوردار نباشد . برخی از موارد ( مانند بی خوابی ، خلق افسرده و برخی از علائم جسمی ) در اختلالات خلقی دیگر نیز به اندازه حالت اضطرابی احتمال وقوع دارد . بنابراین ، این مقیاس قادر به تمایز بین حالت اضطرابی و اختلالات دیگر نمی باشد. عدم وجود اطلاعات مربوط به هنجاریابی و اطلاعات لازم برای تعبیر و تفسیر نمرات نیز یکی دیگر از انتقادات وارده به این آزمون می باشد .
(HRSA)
این مقیاس در سالهای بین 1960 و 1967 توسط ماکس هامیلتون ساخته شده و برای ارزیابی شدت اضطراب جزو مقیاس های بالینی قرار گرفت . در حال حاضر این آزمون از شناخته شده ترین آزمون های اضطراب محسوب می شود.
توصیف آزمون
مقیاس درجه بندی هامیلتون شامل 14 مورد بوده و هر مورد در ارتباط با علائم خاص اضطراب می باشد . در این آزمون که توسط درمانگر نمره گذاری می شود ، هر مورد 5 رتبه داشته که حسب شدت علائم از صفر تا 4 نمره می گیرد . صفر نشان دهنده عدم وجود آن علامت و 4 نشان دهنده شدت همان علامت در بیمارمی باشد . این مقیاس توسط یک فرد مصاحبه گر ، درجه بندی می شود. هامیلتون اطلاعات لازم برای تکمیل این پرسشنامه را از طریق مصاحبه ، تاریخچه ، وابستگان ، و مشاهده بدست می آورد. این مقیاس طیف وسیعی از علائمی را در بر می گیرد که معمولا به عنوان علائم یک حالت اضطرابی تشخیص داده می شوند. این علائم عبارتند از : خلق مضطرب ، تنش ، ترس ، بی خوابی ، اشکال در تمرکز ، خلق افسرده ، تنش عضلانی (تیک ، یا لرزش) ، وضع جسمی عمومی ، علائم قلبی – عروقی ،علائم تنفسی ، علائم معده ای – روده ای ، علائم مربوط به دستگاه ادراری – تناسلی و علائم جسمی دیگر ( خشکی دهان ، عرق کردن )و رفتار حین مصاحبه .
اجرا و نمره گذاری
همانطور که ذکر شد ، در این مقیاس ، هر مورد در یک طیف 5 نمره ای امتیاز می گیرد. نمره کلی آزمون نشان دهنده شدت اضطراب می باشد . حداکثر نمره در هر مورد 4 و حداکثر نمره کلی 56 می باشد .
هیچ اطلاعاتی برای کمک به تعبیر و تفسیر نمره وجود ندارد ، لذا برای تهیه ی نقطه برش این آزمون ، باید تحقیقات دقیق بعمل آید.
از طرف دیگر همانند مقیاسهای افسردگی بک و هامیلتون ، از این آزمون نیز بایستی برای ارزیابی روند درمان و میزان بهبودی بیمار استفاده کرد . و تغییر نمره بیمار را در فاصله بین دو آزمون ، مورد بررسی قرار داد .
همچنین می توان به تحلیل محتوای موارد پرداخته و پاسخ آزمودنی به هر مورد را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد .
اعتبار و پایایی
در تحقیقاتی که برای محاسبه اعتبار و پایائی این مقیاس به عمل آمده ، همبستگی این پرسشنامه با پرسشنامه بک ، 6/0؛ با 90- SCL، 73/0 ؛ و با ارزیابی بالینی ، 77/0 ،گزارش شده است.( بلاک و هرسن) (1) میز ، بولر ، فیلیپ، و هوسر (1988) گزارش کرده اند که همبستگی در حدود 65/0 بین علامت شناسی اضطراب و میزان خلق مضطرب وجود دارد .
همبستگی همگرای خلق افسرده با این مقیاس 59/0 و 78/0 ، و همبستگی افتراقی خلق مضطرب با آن 25/0 و 60/0 گزارش شده است ، همبستگی بین مقیاس درجه بندی اضطراب هامیلتون و پرسشنامه اضطراب بک نیز برابر 51/0 می باشد .
پایائی این آزمون توسط حق شناس (1369) از طریق باز آزمائی (2) ، 81/0 گزارش شده است.
نقد آزمون
نکات مثبت :
اجرای آسان این پرسشنامه و توانایی استفاده از اطلاعات حاصله از مصاحبه ، از نکات مثبت این آزمون بوده ، و با اینکه این آزمون بایستی توسط یک مصاحبه گر و ارزیاب بالینی ماهر بکار رود ، ولی به نظر نمی رسد که استفاده از آن مستلزم آموزشهای زیاد و پیچیده باشد .
نکات منفی :
علائم جسمی زیاد باعث می شود که اجرای آزمون در مورد افراد مبتلا به بیماری های جسمی از پایائی و اعتبار مناسبی برخوردار نباشد . برخی از موارد ( مانند بی خوابی ، خلق افسرده و برخی از علائم جسمی ) در اختلالات خلقی دیگر نیز به اندازه حالت اضطرابی احتمال وقوع دارد . بنابراین ، این مقیاس قادر به تمایز بین حالت اضطرابی و اختلالات دیگر نمی باشد. عدم وجود اطلاعات مربوط به هنجاریابی و اطلاعات لازم برای تعبیر و تفسیر نمرات نیز یکی دیگر از انتقادات وارده به این آزمون می باشد .
تعدادی از سوالات این پرسشنامه :
1 خلق مضطرب نگران است ، منتظر است بدترین حادثه اتفاق بیفتد،با ترس به آینده می نگرد،حساس است.
2 تنش با انقباض عضلانی احساس تنش و کشش عضلانی، خستگی،از جا پریدن، به آسانی به گریه افتادن،لرزیدن،احساس بی قراری،ناتوانی در استراحت و آرام گرفتن
3 ترس از تاریکی ، از افراد غریبه،از تنها ماندن،از حیوانات،از ترافیک،از جاهای شلوغ
4 بی خوابی اشکال در خواب رفتن، خواب مقطع،خواب ناراحت همراه با خستگی به هنگام بیدار شدن ، رویا و کابوس های زیاد.
5 ذهنی یا شناختی اشکال در متمرکز کردن حواس و دقت،ضعف حافظه
2 تنش با انقباض عضلانی احساس تنش و کشش عضلانی، خستگی،از جا پریدن، به آسانی به گریه افتادن،لرزیدن،احساس بی قراری،ناتوانی در استراحت و آرام گرفتن
3 ترس از تاریکی ، از افراد غریبه،از تنها ماندن،از حیوانات،از ترافیک،از جاهای شلوغ
4 بی خوابی اشکال در خواب رفتن، خواب مقطع،خواب ناراحت همراه با خستگی به هنگام بیدار شدن ، رویا و کابوس های زیاد.
5 ذهنی یا شناختی اشکال در متمرکز کردن حواس و دقت،ضعف حافظه
