مقاله جنبش دانشجویی
قسمتی از متن:
به عقيده من سه خصلت مهم را در مورد «دانشجو» ميتوان در نظر گرفت. يكي عنصر جواني است. وقتي صحبت از عنصر جواني ميشود بايد وجه غالب در نظر گرفته شود. بعضي از متفكران اعتقاد دارند كه اگر در تريكب جمعيتي يك جامعه 15 درصد جوانان حضور داشته باشند، نشانه وجود بحران در آن جامعه است. وقتي ما به وضعيت پيش از انقلاب نگاه ميكنيم ميبينيم كه تقريباً بالاتر از 50 درصد جمعيت جامعه ما را جوانان تشكيل ميدادند و در سال 77، يعني 20 سال پيش از انقلاب نيز جمعيت ايران به جهات سني جوانتر شده است و اين نشانهاي از بحران است.
يك جمعيت جوان - گذشته از بحران- به يك آرمان گرايي توجه دارد. جوان بودن جامعه به ويژه در جامعه ما كه دوران گذارش خيلي طولاني شده و توسعه لازم را به لحاظ سياسي، اقتصادي و اجتماعي پيدا نكرده، منجر به پيدايش آرمانگرايي بسيار جدي و وسيعي در قشر جوان ميشود و طبعاً اين عناصر ميتواند در دانشجو و در دانشگاه خود را لحاظ كند. پس يك عنصر اجتماعي كه به صورت مستقيم با تحولات سياسي و اجتماعي ما سروكار دارد، همين قضيه است.