مقدمه: مؤثرترين قشر بر ايدهها و گرايشات دانشجويان، روشنفكران ميباشند. به عبارت بهتر يكي از گروههايي كه همواره هدف گروههاي روشنفكري قرار گرفتهاند دانشجويان ميباشند. در دوران دهه 1320 روشنفكران خصائص راديكال پيدا ميكنند و مبارزات ضد استعماري اوج ميگيرد. در اين دهه به دليل امكان فعاليتهاي باز سياسي دانشجويان ايراني به احزاب سياسي و روشنفكران ملي و چپ (جبهه ملي و حزب توده) گرايش دارند. پس از كودتاي 28 مرداد به دليل مدرنيسم آمرانه پهلوي، روشنفكران ايراني به سوي فرهنگ ضد تجدد گام بر ميدارند و در دهه 40 و 50 اين مبارزات به اوج خود ميرسد. طيف ملي گرايان به دليل مطرح شدن به عنوان ايدئولوژي رسمي شاهنشاهي و طيف چپ به دليل اينكه تجلي فرهنگ ما ديگرايانه است، در ميان دانشجويان و مردم مورد استقبال قرار نميگيرد. در عوض گرايش ديني شديد در ميان دانشجويان و نقش شريعتي در پل زدن بين دانشجويان و توده مردم، زمينه را براي افزايش نفوذ انديشههاي مذهبي فراهم ميكند. دورة پيش از انقلاب، جامعه روشنفكري ايران، تنها مانع براي توليدات فكري و فرهنگي خود را دخالت دولت محدود بودن آزادي ميدانستند. پس از پيروزي انقلاب اسلامي جريان روشنفكري به طور دهه جانبه در روند انقلاب اسلامي وارد شد و به نوعي دهه 1360 ادامه همان گرايشهاي دهه 1350 است.
فهرست: فصل اول : جنبش هاي دانشجويي و كودتاي 28 مرداد روشنفكران روحانيون جناح چپ سنتي جناح راست سنتي جناح راست مدرن جناح راست سنتي افراطي (رسا) جناح چپ مدرن جناح روشنفكر تلفيقي فصل دوم: نسبت و ارتباط نيروهاي سياسي با جنبش دانشجويي سالهاي 76-1357 پينوشتها نتيجهگري كتابنامه منابع فارسي مقالات منابع انگليسي
جنبش های دانشجویی ,نیروهای سیاسی ,دانشجویان روشنفکر,تحقیق در مورد جنبش های دانشجویی ,علل ایجاد جنبش های دانشجویی ,عوامل انگیزشی در جنبش های دانشجویی ,جنبش دانشجویی,تحقیق جنبش دانشجویی ,روحانيون,جناح چپ سنتي,جناح راست سنتي,جناح راست مدرن,ج