تحقیق بررسی طنز در نثر
بخشی از متن اصلی :
اينك اگر با اين سه كليد اصلي، آثار برجاي مانده از طنازان و هزّالان و هجاگويان را بسنجيم، به دقت مي‌توانيم دريابيم كه كدام شاعر فقط طنزپرداز بوده است و كدام فقط هزّال و كدام تنها هجاگو و كدام يك به هر سه حوزه سر زده است.
مثلاً درخواهيم يافت كه شاعري به بزرگي و قداست سنائي، در برخي از آثاري كه پيش از توبه و رويكرد عرفان آفريده است، هيچ فرقي با سوزني سمرقندي ندارد و اينگونه اشعار وي، در دسته هجو قرار مي‌گيرد و بهره معنايي آن، مثل بسياري از اشعار ميرزاحبيب اصفهاني (در دو مثنوي مربوط به آلت تناسلي مرد و آلت تناسلي زن) و شهاب ترشيزي و يغماي جندقي و صادق ملارجب و خاكشير اصفهاني و قاآني شيرازي و... تنها به آدمهايي با ارواح پايين و غيرمتعالي مي‌رسد و فرزانگان جامعه فقط ممكن است از استواري و زيبايي صورت و فصاحت و ايجاز الفاظ آن آثار، بهره ور شوند. چنان كه عبدالقاهر جرجاني هم در اين باب مي‌آورد كه :
دانشمندان براي غريب قرآن و اعراب آن به ابياتي از شعرا استشهاد كرده‌اند كه در آن فحش و افعال قبيح ذكر شده است و كسي آنان را بر اين كار، سرزنش نكرده است...
البته مي‌پذيرم كه كساني از گفتن و نوشتن الفاظ زشت ابايي نداشته‌اند. استاد علي‌اصغر فقيهي مي‌نويسند :
آنطور كه از شعر و نثر آن زمان‌ها معلوم مي‌شود، به كار بردن الفاظ زشت و ذكر مطالبي دور از ادب، معمول بوده است و از آوردن آنگونه الفاظ در شعر و نثر و بيشتر در شعر، ابايي نداشته‌اند. حتي عمروبن بحر جاحظ از معروفترين نويسندگان قرن سوم از اين امر دفاع كرده و گفته است : پاره‌اي از كساني كه اظهار عبادت و اعراض از دنيا مي‌كنند، چون الفاظي از اين قبيل (چند لفظ ركيك را ذكر كرده) را شنوند، پريشان حال مي‌گردند و خود را به هم مي‌كشند.
مثلاً درخواهيم يافت كه شاعري به بزرگي و قداست سنائي، در برخي از آثاري كه پيش از توبه و رويكرد عرفان آفريده است، هيچ فرقي با سوزني سمرقندي ندارد و اينگونه اشعار وي، در دسته هجو قرار مي‌گيرد و بهره معنايي آن، مثل بسياري از اشعار ميرزاحبيب اصفهاني (در دو مثنوي مربوط به آلت تناسلي مرد و آلت تناسلي زن) و شهاب ترشيزي و يغماي جندقي و صادق ملارجب و خاكشير اصفهاني و قاآني شيرازي و... تنها به آدمهايي با ارواح پايين و غيرمتعالي مي‌رسد و فرزانگان جامعه فقط ممكن است از استواري و زيبايي صورت و فصاحت و ايجاز الفاظ آن آثار، بهره ور شوند. چنان كه عبدالقاهر جرجاني هم در اين باب مي‌آورد كه :
دانشمندان براي غريب قرآن و اعراب آن به ابياتي از شعرا استشهاد كرده‌اند كه در آن فحش و افعال قبيح ذكر شده است و كسي آنان را بر اين كار، سرزنش نكرده است...
البته مي‌پذيرم كه كساني از گفتن و نوشتن الفاظ زشت ابايي نداشته‌اند. استاد علي‌اصغر فقيهي مي‌نويسند :
آنطور كه از شعر و نثر آن زمان‌ها معلوم مي‌شود، به كار بردن الفاظ زشت و ذكر مطالبي دور از ادب، معمول بوده است و از آوردن آنگونه الفاظ در شعر و نثر و بيشتر در شعر، ابايي نداشته‌اند. حتي عمروبن بحر جاحظ از معروفترين نويسندگان قرن سوم از اين امر دفاع كرده و گفته است : پاره‌اي از كساني كه اظهار عبادت و اعراض از دنيا مي‌كنند، چون الفاظي از اين قبيل (چند لفظ ركيك را ذكر كرده) را شنوند، پريشان حال مي‌گردند و خود را به هم مي‌كشند.
فهرست:
طنز در نثر
زيرمجموعه‌هاي هزل عبارتند از
نسبت كمدي با حقيقت يا واقعيت
هدف " طنز " اصلاح فساد است
طنز از ديدگاه شاعران و نويسندگان
طنز از ديدگاه گل آقا
ويژگيهاي نثر گل آقا
طنز از نظر هانري لويي برگسون :
بررسي طنز آميخته به هزل در رساله دلگشاي عبيد زاكاني و برخي شعرهاي او
مجلس وعظ
تلنگر
طنز در ادبيات افغانستان:
دهه پنجاه سرآغاز طنز نويسي در افغانستان
پاييز حنيفي
جلال نوراني
رازق فاني
طنز از ديدگاه قرآن:
ارتباط طنز با دين:
طنز از ديدگاه ائمه:
شادي بخشي
شوخى
مرزهاى شوخى
زيرمجموعه‌هاي هزل عبارتند از
نسبت كمدي با حقيقت يا واقعيت
هدف " طنز " اصلاح فساد است
طنز از ديدگاه شاعران و نويسندگان
طنز از ديدگاه گل آقا
ويژگيهاي نثر گل آقا
طنز از نظر هانري لويي برگسون :
بررسي طنز آميخته به هزل در رساله دلگشاي عبيد زاكاني و برخي شعرهاي او
مجلس وعظ
تلنگر
طنز در ادبيات افغانستان:
دهه پنجاه سرآغاز طنز نويسي در افغانستان
پاييز حنيفي
جلال نوراني
رازق فاني
طنز از ديدگاه قرآن:
ارتباط طنز با دين:
طنز از ديدگاه ائمه:
شادي بخشي
شوخى
مرزهاى شوخى
این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمتword در اختیار شما قرار می‌گیرد
تعداد صفحات : 67
