تحقیق بررسی رابطه هوش اخلاقی و دعای مکارم اخلاق امام سجاد (ع)
تحقیق بررسی رابطه هوش اخلاقی و دعای مکارم اخلاق امام سجاد (ع)،
در قالب ورد و قابل ویرایش
تعریف هوش اخلاقی
توانایی درک درست از نادرست است. این عبارت به معنای برخوردار بودن از عقاید اخلاقی راسخ و قوی و عمل کردن به آن هاست. به گونه ای که فرد به شیوه ای صحیح و محترمانه رفتار کند. این استعداد فوق العاده در بردارنده ابعادی ضروری از زندگی از جمله توانایی تشخیص رنج افراد و خودداری از رفتار ظالمانه تعمدی، مهار کردن هیجان های ناگهانی و به تعویق انداختن کامروایی به گوش دادن به همه حسنه ها قبل از قضاوت کردن، پذیرش و ادراک تفاوت ها، شناخت گزینش های ممکن غیر اخلاقی، همدلی کردن، ایستادگی در برابر بی عدالتی ها و رفتار با دیگران با احترام و عطوفت است.
این ها ویژگی هایی اصلی هستند که به افراد کمک می کنند تا به یک انسان خوب و شایسته تبدیل شود. هوش اخلاقی شامل هفت فضیلت اساسی است. همدلی، وجدان، خویشتن داری، احترام، مهربانی ، بردباری، انصاف که به افراد کمک می کنند تا از بحران های اخلاقی و فشارهایی که در طول زندگی خود به گونه ای اجتناب ناپذیر با آن ها مواجه خواهد شد، عبور کنند این ویژگی های اساسی همان هایی هستند که شکیبایی اخلاقی را به او هدیه می کنند تا او در مسیر نیکی باقی بماند و به او کمک می کنند تا به صورت اخلاقی رفتار کند. و همه ی این فضایل را بتوان به گونه ای آموزش داد. به صورت سرمشق عرضه کرد. القا و تقویت کرد تا فرزندان به آن ها دست یابند.
به طور کلی این فضیلت را تعریف می کنیم:
1) همدلی (empathy)
احساس اخلاقی بنیادین است که درک احساسات دیگران را برای افراد امکان پذیر می سازد. این فضیلت به انسان کمک می کند تا نسبت به نیازها و احساسات دیگران حساس تر باشد تمایل بیشتری به یاری رساندن به افرادی که آسیب دیده اند یا دچار مشکل هستند پیدا کند و با دیگران به عطوفت رفتار کند.
به دلیل آنکه می تواند رنج های عاطفی را در دیگران تشخیص دهد و همچنین مسئله او را از رفتار ظالمانه باز می دارد.
2) وجدان (conscience)
یک ندای درونی قوی است که به فرد در تصمیم گیری در امر درستی و نادرستی کمک می کند و باعث می شود او در مسیر اخلاق باقی بماند و در صورت انحراف، احساس گناه بر او چیره شود. این فضیلت کودک شما را در مقابله با نیروهایی که بر علیه خوبی قدعلم می کند تقویت می کند و او را قادر می سازد تا حتی در مواجهه با وسوسه نفس نیز به طور صحیح رفتار کند. این حقیقت سنگ بنای تقویت خصایصی بنیادین مانند صداقت، مسئولیت پذیری و امانتداری است.
3) خویشتن داری (self- control):
به فرد در مهارکردن امیال نفسانی اش یاری می کند و نیز باعث می شود که قبل از مبادرت به هر عملی فکر کند و در نتیجه او به گونه ای صحیح رفتا رمی کند و احتمال کمتری دارد که به انتخاب های عجولانه ای دست بزند که پیامدهای خطرناکی به دنبال دارد. این فضیلت به افراد کمک می کند تا به خود متکی باشد، زیرا او می داند که قادر به مهارکردن اعمالش است. همچنین فضیلتی است که بخشندگی و مهربانی را دربر می انگیزد و به دلیل اینکه به انسان کمک می کند تا لذات آنی را کنار بگذارد و به جای آن وجدانش برای کمک به دیگران برانگیخته شود.
4) احترام (respect):
افراد را تشویق می کند تا به دلیل آن که احترام به دیگران را اندیشمند می داند با دیگران با ملاحظه رفتار کند.این ویژگی انسان را وادار می کند تا با دیگران از خشونت، بی عدالتی و نفرت را پایه گذاری می کند. وقتی فرد احترام را به صورت بخشی از زندگی روزانه اش در آورد احتمال بیشتری دارد که به حقوق و احساسات دیگران توجه کند و در نتیجه برای خودش نیز احترام بیشتری قائل خواهد شد.
5) مهربانی (kindness):
توجه فرد را به رفاه و احساسات دیگران جلب می کند. با تقویت این فضیلت در انسان، او خودخواهی کمتری خواهد داشت و بیشتر دلسوز و غمخوار می شود و درک می کند که با مهربانی رفتار کردن با دیگران، ساده ترین کاری است که می توان کرد. وقتی فرد مهربان شد به نیازهای دیگران بیشتر فکر می کند، به آن ها توجه نشان می دهد. در کمک به نیازمندان پیشقدم می شود و از آن هایی که دچار آسیب یا مشکل شده اند دفاع می کند.
6) بردباری (tolerance):
به فرد کمک می کند تاویژگی های مختلف دیگران را درک کند و آماده پذیرش چشم اندازها و باورهای جدید باشد و به دیگران بدون توجه به تفاوت جسمی، نژاد، ظاهر، فرهنگ، باورها و توانایی ها و یا جهت گیری جنسی احترام بگذراد. این فضیلت باعث می شود که فرد یا دیگران با درک و مهربانی رفتار کند و در برابر نفرت، خشونت و تعصب ایستادگی کند و از همه مهمتر به افراد براساس منش آن ها احترام بگذارد.
7) انصاف (fairness):
باعث می شود تا فرد با دیگران عادلانه، منصفانه و بیطرفانه رفتار کند و بنابراین با رعایت قانون نوبت و شراکت بادیگران رفتار کند و قبل از قضاوت همه جوانب را کاملاً بسنجد. چون این فضیلت حساسیت اخلاقی افراد را افزایش می دهد این شجاعت را خواهد داشت تا از کسانی که در حقشان بی عدالتی شده است حمایت کند. خواستار این باشد که با همه مردم بدون توجه به نژاد، فرهنگ، موقعیت اقتصادی، توانایی یا اعتقادات به یکسان رفتار شود. (میکله بوربا با ترجمه فیروز کاووسی)
توانایی درک درست از نادرست است. این عبارت به معنای برخوردار بودن از عقاید اخلاقی راسخ و قوی و عمل کردن به آن هاست. به گونه ای که فرد به شیوه ای صحیح و محترمانه رفتار کند. این استعداد فوق العاده در بردارنده ابعادی ضروری از زندگی از جمله توانایی تشخیص رنج افراد و خودداری از رفتار ظالمانه تعمدی، مهار کردن هیجان های ناگهانی و به تعویق انداختن کامروایی به گوش دادن به همه حسنه ها قبل از قضاوت کردن، پذیرش و ادراک تفاوت ها، شناخت گزینش های ممکن غیر اخلاقی، همدلی کردن، ایستادگی در برابر بی عدالتی ها و رفتار با دیگران با احترام و عطوفت است.
این ها ویژگی هایی اصلی هستند که به افراد کمک می کنند تا به یک انسان خوب و شایسته تبدیل شود. هوش اخلاقی شامل هفت فضیلت اساسی است. همدلی، وجدان، خویشتن داری، احترام، مهربانی ، بردباری، انصاف که به افراد کمک می کنند تا از بحران های اخلاقی و فشارهایی که در طول زندگی خود به گونه ای اجتناب ناپذیر با آن ها مواجه خواهد شد، عبور کنند این ویژگی های اساسی همان هایی هستند که شکیبایی اخلاقی را به او هدیه می کنند تا او در مسیر نیکی باقی بماند و به او کمک می کنند تا به صورت اخلاقی رفتار کند. و همه ی این فضایل را بتوان به گونه ای آموزش داد. به صورت سرمشق عرضه کرد. القا و تقویت کرد تا فرزندان به آن ها دست یابند.
به طور کلی این فضیلت را تعریف می کنیم:
1) همدلی (empathy)
احساس اخلاقی بنیادین است که درک احساسات دیگران را برای افراد امکان پذیر می سازد. این فضیلت به انسان کمک می کند تا نسبت به نیازها و احساسات دیگران حساس تر باشد تمایل بیشتری به یاری رساندن به افرادی که آسیب دیده اند یا دچار مشکل هستند پیدا کند و با دیگران به عطوفت رفتار کند.
به دلیل آنکه می تواند رنج های عاطفی را در دیگران تشخیص دهد و همچنین مسئله او را از رفتار ظالمانه باز می دارد.
2) وجدان (conscience)
یک ندای درونی قوی است که به فرد در تصمیم گیری در امر درستی و نادرستی کمک می کند و باعث می شود او در مسیر اخلاق باقی بماند و در صورت انحراف، احساس گناه بر او چیره شود. این فضیلت کودک شما را در مقابله با نیروهایی که بر علیه خوبی قدعلم می کند تقویت می کند و او را قادر می سازد تا حتی در مواجهه با وسوسه نفس نیز به طور صحیح رفتار کند. این حقیقت سنگ بنای تقویت خصایصی بنیادین مانند صداقت، مسئولیت پذیری و امانتداری است.
3) خویشتن داری (self- control):
به فرد در مهارکردن امیال نفسانی اش یاری می کند و نیز باعث می شود که قبل از مبادرت به هر عملی فکر کند و در نتیجه او به گونه ای صحیح رفتا رمی کند و احتمال کمتری دارد که به انتخاب های عجولانه ای دست بزند که پیامدهای خطرناکی به دنبال دارد. این فضیلت به افراد کمک می کند تا به خود متکی باشد، زیرا او می داند که قادر به مهارکردن اعمالش است. همچنین فضیلتی است که بخشندگی و مهربانی را دربر می انگیزد و به دلیل اینکه به انسان کمک می کند تا لذات آنی را کنار بگذارد و به جای آن وجدانش برای کمک به دیگران برانگیخته شود.
4) احترام (respect):
افراد را تشویق می کند تا به دلیل آن که احترام به دیگران را اندیشمند می داند با دیگران با ملاحظه رفتار کند.این ویژگی انسان را وادار می کند تا با دیگران از خشونت، بی عدالتی و نفرت را پایه گذاری می کند. وقتی فرد احترام را به صورت بخشی از زندگی روزانه اش در آورد احتمال بیشتری دارد که به حقوق و احساسات دیگران توجه کند و در نتیجه برای خودش نیز احترام بیشتری قائل خواهد شد.
5) مهربانی (kindness):
توجه فرد را به رفاه و احساسات دیگران جلب می کند. با تقویت این فضیلت در انسان، او خودخواهی کمتری خواهد داشت و بیشتر دلسوز و غمخوار می شود و درک می کند که با مهربانی رفتار کردن با دیگران، ساده ترین کاری است که می توان کرد. وقتی فرد مهربان شد به نیازهای دیگران بیشتر فکر می کند، به آن ها توجه نشان می دهد. در کمک به نیازمندان پیشقدم می شود و از آن هایی که دچار آسیب یا مشکل شده اند دفاع می کند.
6) بردباری (tolerance):
به فرد کمک می کند تاویژگی های مختلف دیگران را درک کند و آماده پذیرش چشم اندازها و باورهای جدید باشد و به دیگران بدون توجه به تفاوت جسمی، نژاد، ظاهر، فرهنگ، باورها و توانایی ها و یا جهت گیری جنسی احترام بگذراد. این فضیلت باعث می شود که فرد یا دیگران با درک و مهربانی رفتار کند و در برابر نفرت، خشونت و تعصب ایستادگی کند و از همه مهمتر به افراد براساس منش آن ها احترام بگذارد.
7) انصاف (fairness):
باعث می شود تا فرد با دیگران عادلانه، منصفانه و بیطرفانه رفتار کند و بنابراین با رعایت قانون نوبت و شراکت بادیگران رفتار کند و قبل از قضاوت همه جوانب را کاملاً بسنجد. چون این فضیلت حساسیت اخلاقی افراد را افزایش می دهد این شجاعت را خواهد داشت تا از کسانی که در حقشان بی عدالتی شده است حمایت کند. خواستار این باشد که با همه مردم بدون توجه به نژاد، فرهنگ، موقعیت اقتصادی، توانایی یا اعتقادات به یکسان رفتار شود. (میکله بوربا با ترجمه فیروز کاووسی)
