از آنجا که ادبیات و معماری ( به دلیل اینکه شعر پرجم دار ادبیات فارسی است و همواره آن را غنا بخشیده ، در این نوشتار واژگان ادبیات وشعر هم ارز و هم معنا به کار رفته است ) ابزاری برای بیان هنر هستند، می توان همانندی هایی میان آنها یافت. در ادبیات و شعر واژه ها جمله ها و ابیات ابزار بیان هستند، و در معماری ، اجزای ساختاری ، شکل ، عملکرد ، هندسه و ... با ما سخن می گوید. در تناظر یک به یک میان ادبیات و معماری ، بعضی عوامل چون تخیل ، شکل و ریتم در هر دو مشترک اند ؛ اما نوع به کار گیری آنها متفاوت است. وزن ، قافیه ، قالب ، تناسب آواها و آهنگ معنایی در شعر به ترتیب همپای ریتم ، تمایز ، شکل ، فراز و فرود خط آسمان و محتوای معنایی در معماری هستند ؛ ولی ترجمه یک به یک مصادیق شعر و اجزای معماری گونه ای از الهام نابخردانه است ؛ زیرا معماری و شعر هر دو ظرف هایی هستند برای پذیرش حقیقت هنر و آنچه از ادبیات می توان وام گرفت تا دستمایه گونه ای از معماری ارزشمند شود ، حقیقتی است که در جان ادبیات شعر فارسی نهفته است.
معماری
دانلود فایل| |