تحقیق در مورد نقش سيستم هاي اطلاعاتي و تكنولوژي در مديريت زنجيره تأمين

مقدمه
سرعت جهاني شدن اقتصاد و همبستگي فعاليتهاي اقتصادي در دهه‌هاي پاياني قرن بيستم، مرزهاي جغرافيايي را به سرعت بيرنگ نموده و ظهور شركتهاي بين المللي شاهدي بر اين مدعاست.ظهور اين شركتها به همراه خود روشهاي بسيار پيچيده‌اي را در جستجو و خلق بازارها، روشهاي نوين مديريت در توليد و توزيع و كليه عمليات بازرگاني، ايجاد نموده است. عرصه رقابت چنان پيچيده شده كه شركتهاي بزرگ از ملتهاي متقاوت با يكديگر ادغام شده و براي دست يابي به مزيت‌هاي ويژه در سطح بين‌المللي در كليه بخشهاي توليدي و خدمات، روشهاي نوين را به كار گرفته اند.
در اين مسير بكرگيري تكنولوژيهاي برتبر در زمينه‌هاي اطلاعات و ارتباطات نيز در افزايش سرعت اين تحولات سهم بسيار عمده‌اي را داشته است شبكه جهاني اينترنت باعث شده كه در دوردست ترين نقاطه بتوان به اطلاعات گسترده‌اي در زمينه‌هاي مختلف دسترسي يافته و فرضيه دهكده  جهاني، پايه‌هاي خود را محكم كند. در چنين شرايطي به عنوان يك نتيجه گيري از تغييرات مذكور، سازمانها دريافتند بايد در مديريت شكبه همه كارخانجات و شركتهايي كه ورودي سازمان آنها را – بطور مستقيم و غير  مستقيم – تامين مي كردند و همچنين شبكه شركتهاي مرتبط با تحويل و خدمات بعد از فروش محصول به مشتري، درگير شوند.
با چنين نگرشيس رويكردهاي «زنجيره  تامين» و مديريت زنجيره‌ تامين پا به عرصه وجود نهادند.
برطبق اين نظريه زنجيره‌ تامين در يك تعريف ساده، شامل تمام فعاليتهاي مورد نياز براي ارائه يك محصول به مشتري نهايي بوده و مديريت زنجيره‌ تامني در واقع، مديريت اين فعاليت‌ها در زنجيره تامين است.