تحقیق پايانه مسافربري بندرعباس

1-1. کليات موضوع
زندگي انسان در عصر حاضر، بيش از هر چيز، پيوندهايي تنگاتنگ با حرکت، جابجايي،‌انتقال و تبادل در اشکال مختلف و متنوع آن دارد. تبادل و جابجايي در اين سالها گاهي در شکل انتقال الکترونيکي‌ داده‌ها و اطلاعات با استفاده از فن‌اوريهاي نوين رسانه‌اي و رايانه‌اي و گاهي نيز در شکل جابجايي کالا و مسافر نمود مي‌يابد.
آمار و ارقام موجود، حکايت از آن دارد که هر سال ميلياردها تن کالا بين کشورهاي مختلف جهان براي تامين انواع نيازهاي مردم جابجا مي شود و ساکنان نقاط مختلف جهان نيز ميلياردها بار با اهداف مختلف بين شهرها و حتي کشورها تردد مي‌کنند و با توجه به اين حجم از جابجايي کالا ومسافر در جهان، اهميت و حساسيت روشها ، ساز و کارها و وسايلي که بسترساز اين جابجايي هستند، ناگفته پيداست.
هر چند درسالهاي اخير فن آوري حمل و نقل ريلي و هوايي رشد چشمگيري داشته‌اند، اما هنوز هم حمل و نقل جاده‌اي به سبب ويژگيهاي منحصر بفردي چون قابليت دسترسي سريع، حوزه وسيع و گسترده فعاليت و انعطاف پذيري قابل توجه و صرفه اقتصادي، سهم عمده‌اي در جابجايي کالا و مسافر در جهان دارد.
شهر بندرعباس واقع در مرکز ثقل خليج فارس و درياي عمان داراي ويژگيهاي استراتژيکي اقتصادي و نظامي خاص مي‌باشد به شکلي که در دهانه خليج فارس واقع شده و از نظر بازرگاني در بهترين نقطه از نظر امکانات ارتباطي و دسترسي قرار گرفته است.
ارتباط مناسب با تنگه هرمز و مسيرهاي دريايي بين المللي، دارا بودن فرودگاه
بين المللي و راه آهن و  جاده دسترسي مناسب و همچنين دارا بودن زمينه‌هاي فرهنگي و تجاري اين شهر را از ساير مناطق کشور متمايز ساخته و وجود يک پايانه مسافربري جديد با امکانات کافي و برخورداري از دانش و فن آوري روز را ايجاب مي‌کند.

1-2. سير وسفر در ايران
در سنت‌هاي قديم مسافرت واياب و ذهاب به چند نوع صورت ميگرفت:
توسط چهارپايان شخصي:
يعني هر فرد توانگر چهارپايي جهت اياب و ذهاب  خود داشت که بيشتر از همه الاغ بود.
گاريهاي تجارتي:
که چهاررخه‌اي با اتاق مثلثي شبيه کرجي و طاقي با پوششي از تسمه‌هاي چوبي و سيم گازي  و خلاصه کالسکه و درشکه و دليجان.
در ايران، اتوبوس همه گيرترين وسيله نقليه عمومي براي سفرهاي بين شهري است از همين رو رانندگان اتوبوس در جابجائي مسافرين نقش حساس و پراهميتي بر عهده دارند.

واگن اسبي:
اطاق چرخداري بود که توسط دو راس اسب روي ريل راه آهن حرکت مي‌کرد و تا پنجاه، شصت مسافر نشسته و ايستاده را راه ميبرد.

اولين اتومبيلهائيکه به ايران وارد شدند سواريهاي فرد کروکي کلاچي با لاستيک توپر بودند که تا ساعتي(40) کيلومتر حرکت ميکردند و چون گيربکس و جعبه دنده اي براي کم و زياد کردن روز موتور نداشتند مانند همان گاريهاي سلف که جانشين آنها شده بودند در سربالائي ها وا مي‌ماندند و بايد با هل دادن کمکشان مي کردند.
قيمت هر اتومبيل اندکي اختلاف بين سيصد و پنجاه تومان بود که با پنجاه تومان  پيش قسط ماهانه ميشد تهيه کرد.
تنها جاده‌ مناسب براي حرکت اتومبيل در ايران جاده شوسة تهران ، کرج، رشت وانزلي بود.
پس از ورود اتوبوس به شبکه مسافربري عبور حمل و نقل مسافري به کمک گاراژداران اداره مي‌شد در آن زمان افراد معدودي که در زمينه حمل و نقل سررشته داشتند با فراهم آوردن امکاناتي براي تجمع  چند اتوبوس در داخل شهر وتهيه دفتر کاري براي جذب مسافر نسبت به ارائه سرويسهاي حمل ونقل برون شهري اقدام مي‌کردند.

1-3. تعريف ترمينال
ترمينال داراي تعاريف گوناگوني است. ترمينال به مکاني گفته مي شود که سفري در  آنجا پايان و سفري ديگر آغاز ميگردد. و يا مکاني که در ابتدا يا انتهاي يک مسير قرار گرفته باشد. و با توجه به اين تعريف بديهي است که با تعيين جهت حرکت وسيله نقليه مزبور هم مي‌تواند يک نقطه ابتدائي و هم يک نقطه انتهائي تلقي گردد.
به طور کلي ترمينال مکاني است که امکان دستيابي به يک دسته وسيله نقليه و نيز امکان تعويض وسيله نقليه از يک نوع به نوع ديگر جهت جابجايي مسافر و کالا وجود داشته باشد. يعني تسهيلاتي در جهت دسترسي به وسايل نقليه و امکان تعويض آن را فراهم آورد.
موارد فوق صرفا پاره‌اي از عمده ترين ويژگيهاي يک ترمينال بشمار مي‌رود ولي محدود به آنها نيست و موارد ديگر از قبيل طبقه بندي کالا بارگيري و تخليه بار، تامين نياز به سفرهاي بين شهري مسافران و غيره را در بر ميگيرد....