تحقیق وضعيت زن در دوره قاجار
دانلود تحقیق با موضوع وضعيت زن در دوره قاجار،
در قالب Word و در 136 صفحه قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق :
مقدمه
مورخان دوره قاجار بيشتر به شرح حوادث سياسي يا شيوه زندگاني شاهان و رجال پرداخته اند و علاقه اي به تبيين زندگي اجتماعي مردم كه زنان نيمي از آنها بوده اند نشان نداده اند از اين رو در لابه لاي تاليف هاي خود به صورت پراكنده و غير مستقيم به مسائل اجتماعي مردم اشاره كرده اند و چون اكثر مورخان به دربار وابسته بوده اند بيشتر به گزارش از وضع زنان درباري و خاندانهاي اشرافي پرداخته اند اما مولفان اروپايي چون با فرهنگ ايراني بيگانه بوده وزندگي ايرانيان از هر نظر برايشان جالب بوده به جزئيات آن توجه بيشتري داشته اند و از طرف ديگر مولفين اروپايي درنگارش بسياري از مسائل اجتماعي و درباري با آزادي بيشتري سخن گفته اند و زنان و مردان عهد قاجار را خرافاتي و به دليل برخوردار نبودن از آموزش ، فاقد بينش سياسي اجتماعي لازم معرفي كرده اند.
الف ـ ازدواج
درجامعه عهد قاجار ، فاصله چنداني بين كودك و ازدواج دختران وجود
نداشت . دختران اغلب از هفت تا سيزده سالگي ازدواج مي كردند و عملاً به عنوان ركن مستقلي وارد معركه زندگي خانوادگي مي شدند . درواقع عواملي چون دست يابي به استقلال اقتصادي ، رشد نسبتاً سريع دختران درآن روزگار و پايين بودن ميانگين عمر ـ به دليل شيوع بيماريهاي گوناگون و عدم رعايت اصول بهداشتي ـ‌در افزايش اين ازدواجهاي زودرس موثربود . از طرفي باورهاي اجتماعي رايج نيز در تحقق ازدواجهاي بي تاثير نبود . براين اساس ، سعادتمندترين دختران آنهايي بودن كه در خانه شوهر به بلوغ مي رسيدند . زيرا تصور مي شدكه بدين گونه ، آنان از وسوسه هاي نفساني بيشتر در امان خواهند ماند. به خاطر همين باورها بود كه بسياري از ازدواجها در سنين قبل از بلوغ دختران انجام مي شد. دختران و پسران تقريباً هيچ گونه اختياري در برگزيدن همسر آينده خود نداشتند و حتي اغلب هنگامي كه هنوز درگهواره بودند ، آنان را براي هم نامزد مي كردند و بار رسيدن به سن بلوغ و يا اندكي پيش از آن ، به عقد يكديگر در مي آمدند.
از طرفي بي تجربكي ، حرمت نهادن به والدين ، و گاه فقدان احساس جنسي در دختران و پسراني كه هنگام ازدواج به بلوغ نرسيده بودند ،از جمله دلايل عدم اختيار كامل زوجين درامر ازدواج بود....
مورخان دوره قاجار بيشتر به شرح حوادث سياسي يا شيوه زندگاني شاهان و رجال پرداخته اند و علاقه اي به تبيين زندگي اجتماعي مردم كه زنان نيمي از آنها بوده اند نشان نداده اند از اين رو در لابه لاي تاليف هاي خود به صورت پراكنده و غير مستقيم به مسائل اجتماعي مردم اشاره كرده اند و چون اكثر مورخان به دربار وابسته بوده اند بيشتر به گزارش از وضع زنان درباري و خاندانهاي اشرافي پرداخته اند اما مولفان اروپايي چون با فرهنگ ايراني بيگانه بوده وزندگي ايرانيان از هر نظر برايشان جالب بوده به جزئيات آن توجه بيشتري داشته اند و از طرف ديگر مولفين اروپايي درنگارش بسياري از مسائل اجتماعي و درباري با آزادي بيشتري سخن گفته اند و زنان و مردان عهد قاجار را خرافاتي و به دليل برخوردار نبودن از آموزش ، فاقد بينش سياسي اجتماعي لازم معرفي كرده اند.
الف ـ ازدواج
درجامعه عهد قاجار ، فاصله چنداني بين كودك و ازدواج دختران وجود
نداشت . دختران اغلب از هفت تا سيزده سالگي ازدواج مي كردند و عملاً به عنوان ركن مستقلي وارد معركه زندگي خانوادگي مي شدند . درواقع عواملي چون دست يابي به استقلال اقتصادي ، رشد نسبتاً سريع دختران درآن روزگار و پايين بودن ميانگين عمر ـ به دليل شيوع بيماريهاي گوناگون و عدم رعايت اصول بهداشتي ـ‌در افزايش اين ازدواجهاي زودرس موثربود . از طرفي باورهاي اجتماعي رايج نيز در تحقق ازدواجهاي بي تاثير نبود . براين اساس ، سعادتمندترين دختران آنهايي بودن كه در خانه شوهر به بلوغ مي رسيدند . زيرا تصور مي شدكه بدين گونه ، آنان از وسوسه هاي نفساني بيشتر در امان خواهند ماند. به خاطر همين باورها بود كه بسياري از ازدواجها در سنين قبل از بلوغ دختران انجام مي شد. دختران و پسران تقريباً هيچ گونه اختياري در برگزيدن همسر آينده خود نداشتند و حتي اغلب هنگامي كه هنوز درگهواره بودند ، آنان را براي هم نامزد مي كردند و بار رسيدن به سن بلوغ و يا اندكي پيش از آن ، به عقد يكديگر در مي آمدند.
از طرفي بي تجربكي ، حرمت نهادن به والدين ، و گاه فقدان احساس جنسي در دختران و پسراني كه هنگام ازدواج به بلوغ نرسيده بودند ،از جمله دلايل عدم اختيار كامل زوجين درامر ازدواج بود....
